Άμφια

prevnext

Η xρυσοκεντητική διαδραματίζει ένα ιδιαίτερο ρόλο στον χώρο της ορθόδοξης τέχνης καθώς όχι μόνο χρησιμοποιήθηκε για να προσδώσει μεγαλοπρέπεια στα λειτουργικά και ιερατικά άμφια κατά το πρότυπο της ενδυμασίας του βυζαντινού αυτοκράτορα (σάκκοι, φελόνια, ωμοφόρια, επιτραχήλια, επιμανίκια, επιγονάτια, ποταμοί), αλλά και για να κοσμήσει πολυάριθμα υφάσματα που χρησιμοποιούνται στην εκκλησία, είτε λειτουργικού χαρακτήρα (αέρας, επιτάφιος) είτε διακοσμητικού (πετάσματα, βήλα, ποδέες προσκυνηταρίων).

Τα δείγματα κεντητικής του Μουσείου Αγίας Αικατερίνης περιλαμβάνουν έναν επιτάφιο του 1538 από τον παλαιό μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά που εκτίθεται στο χώρο των λειτουργικών αντικειμένων, καθώς και ιερατικά άμφια κυρίως του 18ου και 19ου αιώνα, που εκτίθενται στο βόρειο πτερό του εγκαρσίου κλίτους και προέρχονται από δωρεά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ευγενίου, από τον παλαιό μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά και από τις μονές Αγκαράθου και Αγίας Ιερουσαλήμ. Χρησιμοποιείται κυρίως μεταξωτό, βαμβακερό και βελούδινο ύφασμα κεντημένο με χρυσό και ασημένιο νήμα καθώς και πολύχρωμες κλωστές, χάντρες από υαλόμαζα και μαργαριτάρια. Ο διάκοσμος περιλαμβάνει παραστάσεις θείων προσώπων, όπως του Ιησού, των Αρχαγγέλων, των Τεσσάρων Ευαγγελιστών, Αγίων και της σκηνής του Ευαγγελισμού στα ζεύγη επιμανικίων, μέσα σε πλούσια διακοσμημένο κάμπο με κλαδιά και φυτικά κοσμήματα. Τα περισσότερα από τα εκθέματα προέρχονται από το φημισμένο εργαστήριο κεντητικής του Αρκαδίου του 18ου αιώνα.