ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Ξυλόγλυπτα


Η τέχνη της ξυλογλυπτικής χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα στο εσωτερικό των εκκλησιών. Η Κρήτη, με κυριότερο τόπο παραγωγής το Χάνδακα, αποτέλεσε κέντρο εξαγωγής σε όλη τη χριστιανική Ανατολή, ιδιαίτερα από το 15ο αι. Οι ξυλογλύπτες επηρεάστηκαν από τα διακοσμητικά θέματα και σχέδια που έφταναν από τη Βενετία και από τα έργα που κοσμούσαν τις καθολικές εκκλησίες της πόλης. Στη συλλογή του Μουσείου της Αγίας Αικατερίνη περιλαμβάνονται τέσσερις ξυλόγλυπτοι αργυρόδετοι σταυροί αγιασμού που χρονολογούνται από τον 17ο ως τα τέλη του 18ου αιώνα. Εκτίθενται επίσης ένα ξυλόγλυπτο αρτοφόριο του 18ου αι., ένα ζεύγος εξαπτέρυγων και ένας σταυρός λιτανείας του 18ου αι., δυο ζεύγη βημοθύρων του τέλους του 17ου και των αρχών του 18ου αιώνα και μια ομάδα ξυλογλύπτων του τέλους του 18ου αιώνα που περιλαμβάνει ένα κουβούκλιο επιταφίου του 1793 καθώς και τμήματα τέμπλου και προσκυνηταρίων, δυο επισκοπικοί θρόνοι και η διακοσμημένη θύρα του βορείου πτερού του εγκαρσίου κλίτους του ναού της Αγίας Αικατερίνης.